Kafaya takmak, acimak, korkmak gibi mesela.
Icimden aglamak geliyor mesela. Bir film acma geregi duyuyorum o zaman. Aglamakli. Gozyaslarimi ona yoruyorum. Iste ben o zaman hem kendimi , hem etrafimdakilerimi kandiriyorum . Kendime inanilmaz uzagim bazen. Bazen bi o kadar yakin. Orta yolu yok mu bunun kuzum ???
Bir film izledim az once . Ask, simdi. Ben filmdeki olecek olan kiza mi agladim, o oldukten sonra yalniz kalicak sevgilisine mi , yoksa... ben kendime mi agladim. Bazen en basit cumlelerin yuklemini bulmasi zorlasiyor. Yalnizsin. Durup dusunecek kadar zamani olmuyor bazen insanin, yoksa gec kalir. Sayili olan nefesini bir an once tuketmek istemesen bile, oyle oluyor en sonunda. Yapman gerekenler bir liste halinde avucunda, peki hangisinden baslamali? Farkedermi? Minik bir umut. Belki kocaman - "Yarin hersey mukemmel olacak ".
Kalbin hala atiyor mu ? Dusunme. Devam et .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder