2 Haziran 2014 Pazartesi

visne recelli peynirli ekmek

   Hic bir insan durduk yerde girmiyormus hayatimiza; kimisi bela, kimisi ceza, kimisi ders, kimisi imtihan bir yerde ve kimisi armagan.
   Hayatima giren o armagani yazmak istedim bugun. Yazmakla anlatirilirmi O, orasinida bilemiyorumya gerci. Hissettigim ve yasadigim duygulari siz benim yazdiklarimdan ne kadarini anlarsiniz?
   Ben, her onu dusundugumde yeni bir cumle geliyor aklima ona dair, yeni bir ona seslenis bicimi. Nasil da sevmezdim "askim", "bocuum" kelimelerini. Simdi hangisini soylemesem icimde fazlalik gibi duruyor. Onu seviyorum...
   Onu O oldugu icin seviyorum. Gulumserken daha cok seviyorum. Ama mutsuzken de seviyorum. Mutsuz olmasini istemiyorum ama. Beni sevdiginde seviyorum. Beni sevindirdiginde seviyorum. Yanimdayken de seviyorum, uzaktayken de seviyorum. Sabah uyandiktan sonra gozlerini acip kisik kisik bakmasini seviyorum. Icindeki o mutlulugu seviyorum. Bana sarildiginda verdigi o huzuru seviyorum. Ona baktigim anda goz goze gelmeyi seviyorum. Bir suru seyi ayni anda dusunmemizi seviyorum. Beklemeyi seviyorum. Onun gelecegini ve ona gidecegim gunu dusunmeyi seviyorum. Ona dair ve bize dair, kurdugum o hayallerimi seviyorum. Onu ne kadar cok seviyorum. O kadar cok seviyorum ki, kelime dagarcigimin yetmemesine hem uzuluyorum hem seviniyorum. Herseyden cok sevipte bunu kelimelere dokememeyi seviyorum.
   Gercegi soylemem gerekirse bu ne ilk goruste ask, ne de ikinci. Yavasca asik oldum ona. Plansiz, hatta hic istemedigim ve beklemedigim bir anda. Bir gun uyandim ve dedimki : "daha fazla yasamaliyim, cunku nedenim var. Cunku benim mutlu etmem gereken birisi var". Beni aska inandiran adam. Bana dokunurken titredigimi hissettiren adam. Daha once hic yapmadigim seyleri, tereddutsuz yaptiran, soylemedigim kelimeleri agzimdan kontrolsuz bir bicimde cikartan adam. Her dokundugumda bir daha yaklasmak istedigim, ve her yaklastigimda biraz daha dokunmak istedigim adam. Gunumu gunesten once aydinlatan, yakan ama yara vermeyen adam. Kalbime dokunan.
   Aslinda cok sey istemiyorum. Sadece yaninda olmak istiyorum. Butun gunu birlikte gecirmesek bile, sabahlar bizim olsun istiyorum. Seni daha cok sevmek istiyorum. Kahkahalar atalim istiyorum. Herkes bize bizim mutlu oldugumuz gibi mutlulukla baksin istiyorum. Kahkalarimizi fotograflarla olumsuzlestirmek istiyorum. Sadece sana sarilip kokunu icime cekmek istiyorum. Huzur hayatimizdan hic eksik olmasin istiyorum. Aglamak icin bir omuza ihtiyac duydugunda o omuzun benimki olmasini istiyorum. Onceden yasadigin acilara merhep olup, onlara tek tek pansuman yapmak istiyorum. O yaralar gecmese bile, izi kalsa bile bende o yaralarla yasamayi ogrenmek istiyorum. Belki birazcik olsun iyi gelmek istiyorum. Gulusun, bakisin o kadar icime isledi ki, bende biraz olsun sana iyi gelmek istiyorum.
   Seni sevmek; omrumun kocaman bir yarsini, huzunlerimle, mutluluklarimla, askimla sana vermek istiyorum.

7 Kasım 2013 Perşembe

Yanlis secimler

    Kiz icin yine yanlis bir secimdi her zamanki gibi. Cocuk yasi ve karakteri itibariyle cok yanlisti. Hoslaniyorumlar elektrikler ve sicak muhabbetler havada ucusurken birden tersine dondu hersey. Aksam anlamsiz ve tedirgin bir sevisme, sabah bir sabah kahvesinden yoksun. Haketmedigini dusundu bu kahveyi .

    Soyledikleriyle yaptiklari bir olmali bir insanin. O yuzdendir ki guvenim ve inancim eksiktir insanlara. Fazla bi beklentisi yoktu Allahtan kizin ... Ucuz atlatti.

9 Ekim 2013 Çarşamba

Kalbin hala atiyor mu ? Dusunme. Devam et .

    
Bazi duygularim gereginden fazla zorluyor kafami, beynimi, butun benligimi.
Kafaya takmak, acimak, korkmak gibi mesela. 
Icimden aglamak geliyor mesela. Bir film acma geregi duyuyorum o zaman. Aglamakli. Gozyaslarimi ona yoruyorum. Iste ben o zaman hem kendimi , hem etrafimdakilerimi kandiriyorum . Kendime inanilmaz uzagim bazen. Bazen bi o kadar yakin. Orta yolu yok mu bunun kuzum ???
     Bir film izledim az once . Ask, simdi. Ben filmdeki olecek olan kiza mi agladim, o oldukten sonra yalniz kalicak sevgilisine mi , yoksa... ben kendime mi agladim. Bazen en basit cumlelerin yuklemini bulmasi zorlasiyor. Yalnizsin. Durup dusunecek kadar zamani olmuyor bazen insanin, yoksa gec kalir. Sayili olan nefesini bir an once tuketmek istemesen bile, oyle oluyor en sonunda. Yapman gerekenler bir liste halinde avucunda, peki hangisinden baslamali? Farkedermi? Minik bir umut. Belki kocaman - "Yarin hersey mukemmel olacak ".
     Kalbin hala atiyor mu ? Dusunme. Devam et .

30 Mart 2013 Cumartesi

bazen icinden gelenler ,yada o an ki durum ...

Yasak bir sey yasiyorum kalbimde.Uzun zamandir bikmadan ,biktirmadan, usanmadan. Zamanin nasil gectigini anlamadan. Oyle bir heyecanla bazen. Gecem gunduzum oldu bazen. Enerji sebebim. Mutluluk kaynagim.
 Unuttum bazen, ihmal ettim ,ama sevdim yinede. hatirlatti kendini bana. Nereye kadar surecek diye sormadigim ,tek heyecanim, tek guzel sey, bana dair ,benim mutluluguma dair .

Kelimelere fazla takilma


"Sen, sen ol kelimelere fazla takilma" demisimdir hep. Ama insan ister istemez soylediginin altinda kaliveriyor cogu zaman. En cokta sevdiginin, deger verdigi insanlarin.
Samimiyetsizlik diz boyu bu aralar. En yakinim dedigin insan bile cikar icin bazen kiriveriyor seni. Kaliveriyorsun lafinin altinda. Oysa arkadasin`dir, annen`dir ,baban`dir, sevdigin`dir...nasil karsi cikabilirsin? Yuz yuze bakiyorsun bir yerde. Ertesi gun yine yuzune bakacaksin. Nasil karsi koyabilirimki diyorsun kendi kendine. Sevdigini soylemeye bile cekinir olmus millet. Degmediginden degil, sorumluluk altina girmeye cekindiginden.
 Oysa`ki her seyi tek cirpida soylesen, ayni zamanda da kelimelere takilmasan . Her iki taraf  icinde gecerli olmali tabi bu durum. Sen soylemeye cekinmesen, o da beklenti icerisine girmese.Sedece gonlu oksansa?
 Olmaz mi???
 Annem ben lise caglarindayken derdi hep "Kimseye guvenmiceksin. ben sana bile guvenmiyorum" diye. Hakli. Hakliymis. Guvenmesem bile. Siz her aklinizdan geceni soyleyin. Kelime bunlar. Soyleyin. Soylenmeli. Iyi yada kotu. icinde tutmaktansa . Belkide karsindaki her gelicek kelimeye hazirdir. Bilemezsin.

20 Mart 2013 Çarşamba

Sari`nin huzunlu mavisi 2

Sari dedik bi zaman once. Ayrilmisti hani sevgilisinden , sevdigin`den, yada sevdigini sandigindan . Anliyor insan 7 gun sonra`da 7 yil sonra`da sevmedigini .Bir sekilde anliyor. Ama onemli olan kesip atmak ,tipki onun  gibi. Ama onemli olan sonradan pisman olmamak.Olmadi mi ??? Oldu . Sevdigini mi anladi sonradan? Hayir. Sadece aliskanlik vardi ,en kotusu . Aliskanlik. Hergun alismisti cunku telefonunun calmasina. Simdi caliyordu yine ama 3, 5, bilemedin 7 kisi ama onun gibi degildi iste. Cicekleri`de eksik olmuyordu masasindan, ama ondan degildi. Kabuk bagladi yuregi, heryeri ... Arkadaslarina karsi bile . Neden bir insan ofkesini baskalarindan cikartir ki , neden kendi icinde hapsetmez bunlari. Tamam ! dedi ,unuturum .O kim ki ? O kim ? Birakti kendini , sokaklara,cluplere,diskolar,barlar. Ama yine mutsuz ,yine surati asik . Biri gidiyordu,digeri geliyordu . heryerden bir el ,bir yuz. Ne zamana kadar devam edicekti bu ?
Yasayarak oğrenme diye bir sey var. Insanın icinde sayfalarca kufretme hissi uyandıran bir sey. Insanın genc iken ongorüsü yoktur, hevesleri vardır. Öngörü otuzbeş yaş üstüne ait bir terimdir. Ağlamak isteği ise her yaşın dilemması.

Sen şimdi mutlu olduğunu düşünüyorsun ya...
Aslinda aglamak istiyorsun,gecelerce durmadan. Agla ! Acil ... Icin acilsin .Acilsinki, kendine gel .Silkelen .Neden biliyormusun ??? Cunku kimse senden daha degerli degil bu hayatta ...

devami belki gelir...

18 Ocak 2013 Cuma

Ikinci darbe...


.... Kadin aramis en sonunda kizida... . " Son tahliliniz negatif "  .  - Yani doktor ? - Kanser riskiniz yuksek.
Lal simdi ...